Deze week nog meer informatie over de voorbereiding van crowdfunding.

De teller staat op meer dan 1100 euro!

Naast de voorbereiding van mijn website en het schrijven van blogs, kreeg ik ook nog huiswerk voor het crowdfundingplatform Slagboom. Zoals het bedenken van de tegenprestaties voor de crowdfunding. Wat zijn leuke, originele tegenprestaties? En voor welke bedragen ga ik?

Of het maken van een auteursfoto, waar ik uiteindelijk een hele middag mee bezig ben geweest. Het maken van een flyer leek me ook geen overbodige luxe, voor het op de hoogte houden van mijn buren van wie ik stiekem nog niet de naam weet. Of andere mensen die ik niet op social media kan vinden, maar wel graag wil bereiken. En niet onbelangrijk in dit hele proces was de cover, die ik wilde laten ontwerpen door Jasper Polane. Ik wilde hem ook graag genoeg tijd gunnen om deze te maken.

Vervolgens het promotiefilmpje, waar ik uiteindelijk een hele dag aan kwijt was. Dat was nogal een project. Waar ik een script voor moest schrijven. En dit script uit mijn hoofd moest leren, wilde ik natuurlijk overkomen. Vervolgens zo vaak moest oefenen, dat ik het voorleesstuk bijna uit mijn hoofd wist. Alles in een vloeiende beweging wilde zeggen. Een confetti-kanon moest kopen en vanuit mijn zuinigheid maar een kanon had gekocht, dus deze take in een keer goed moest gaan. Maar ook moest nadenken wat ik aan wilde doen. Hoe ik over wilde komen. Zittend bleek net te statisch, maar hoe kreeg ik dan de juiste balans?

Ik had van tevoren een aantal promotiefilmpjes bekeken als inspiratie en ik wilde geen lelijke overgangen maken en geluiden onder het filmpje monteren om aan te tonen welke film-vaardigheden ik allemaal wel niet heb. Ik wilde het authentiek houden. Puur. Gewoon mezelf blijven. Met dank aan Remco Busche, die enorm veel geduld had in dit proces. Ik wil niet weten hoeveel takes we uiteindelijk hebben gemaakt. Ik heb ontzettend veel geleerd over mezelf. En gelachen. Alhoewel er na een maand nog steeds confetti snippers van mijn kast naar beneden vielen.

Het promotiefilmpje was buiten mijn comfort zone. Het voelde als het geven van een presentatie, waar ik een verschrikkelijke hekel aan heb. Ook al konden er geen vragen komen uit het publiek, toch voelde het ongemakkelijk. En dan moet je beoordelen of het er goed uitziet op film, terwijl het gek blijft om jezelf terug te zien. Ik wilde ook humor gebruiken, maar niet ervoor zorgen dat het er te dik op lag. Het natuurlijk houden. Maar op papier (het script) is anders dan tijdens het filmen.

Vervolgens het maken van foto’s, zodat ik iedere week een originele foto kan delen op mijn facebookpagina. Dat is ook iets wat ik in het voorjaar al redelijk had voorbereid. Toch wil je zorgen voor afwisseling. Originele foto’s. Het was heel leuk om daar in het begin mee bezig te zijn en na te denken over wat ik allemaal kan fotograferen. Je komt oude emails tegen of mijn oude schrijfmap. Herinneringen ophalen.

Het inplannen van de blogs kostte ook nog aardig wat tijd. Zorgen voor afwisseling. Voor de juiste opmaak. Meteen de link van de blog toevoegen aan een bericht op mijn facebookpagina en dat ook inplannen. En een leuke tekst bijschrijven. En dan komt dat stuk creativiteit om de hoek kijken. Iets wat ik heb, maar niet op commando kan maken.

Vervolgens kan je maar een bepaalde tijd vooruit plannen, dus het is een kwestie van dit in mijn agenda noteren dat ik niet moet vergeten de volgende lading opnieuw in te plannen. Gelukkig heb ik mezelf voorgenomen twee avonden in de week aan mijn schrijven te werken (en alles wat daarbij komt kijken) dus dat geeft me rust.

Maar dit is nog niet alles. Benieuwd wat er nog meer komt kijken bij crowdfunding? Volgende week volgt er nog een blog over de voorbereidingen.