Schrijfretraite

De schrijfretraite zit erop! Een week lang aan mijn boek werken. Ik had me voorgenomen om minder lange dagen te maken dan vorig jaar, toen ik bijna ieder uur van de dag aan mijn boek werkte. Daardoor had ik veel vooruitgang geboekt, maar bijna niets van de prachtige omgeving gezien. Dit jaar wilde ik in de ochtend aan mijn boek werken en ‘s middags de toerist uithangen.

Uiteindelijk werd het wat organischer, want wanneer er ‘s ochtends een markt was, gingen we daarheen en schreef ik nu soms van 17.00 tot 19.00, terwijl ik normaal het meest productief in de ochtend ben. Dat bracht wat onzekerheid met zich mee, wat vrij snel weg was toen ik ‘s middags ook productief bleek te zijn.

Ik heb de hele week geplot aan mijn boek, waarbij ik ook graag boek 2 en 3 wil gaan plotten voordat ik boek 1 ga schrijven. Zodat ik zeker weet dat de verhaallijnen allemaal goed werken en ik niet in boek 3 een plotgat ontdek en dat niet meer goed kan maken in boek 1.

Even ging er een teleurstelling door me heen toen ik me de eerste dag bedacht dat ik vorig jaar ook mijn schrijfvakantie heb besteed aan het plotten van mijn boek. Algauw was die teleurstelling – en onzekerheid – weg toen ik op dag één een perspectief schrapte uit mijn boek, terwijl ik daar vorig jaar een hele week voor nodig had (ook al schrapte ik toen drie verhaallijnen). En ik besefte me al gauw dat ik veel verder ben met het plotten dan vorig jaar.

Naast plotten was het ook heel fijn om de rust en tijd te nemen de informatie tot me te laten nemen en niet direct aan de slag te gaan. Het was heel fijn afstand te nemen en er met anderen over te praten, waardoor ik tot nog meer inzichten kwam en het boek sterker en sterker wordt.

Al met een al een productieve schrijfretraite!